اندر زیبایی های کارآگاه دروغگو- 1


بی نظیرترین ، زیباترین، هنرمندانه ترین ، معناگراترین، هیجان انگیزترین، و از لحاظ داستان ، دیالوگ ، و شخصیت پردازی ، «غنی ترین»، فیلمی بود که دیدم. 

الآن دیگه میتونم راحت بمیرم! :)

--------------------------------------------------------------

+ پ ن 1 : شاید به دلیل سازگاری بیش از حد با تمام تصوراتم ... (باورپذیر یا غیر باورپذیر! همه اش در نظرم مجسم بود! ممکن است گفته شود «معما چو حل گشت آسان شود!» اما مهم نیست! باورپذیر یا غیر باور پذیر! این همونی بود که میخواستم. دقیقا.حتی چیزی بیش از اون. میتونم برای اثبات تعمق در تمام لحظاتش به تمام جملات تمام پستهای این وب فلاش بک بزنم ولی وقت ندارم! .... آره وقت ندارم! وقت ندارم! وقت ندارم! میخوام خوشحالی کنم فعلاً :) ....خوشحااااااااااااااااالی! .... آه این منم؟! نئشه ی طبیعی!!! )

+ پ ن 2 (حاشیه ی کم ارزش) : فکر کردم خل شدم نمیتونم تشخیص بدم ، اینکه حس کردم یک بازیگر رو در سه نقش استفاده کردن! تا اینکه دیدم خل نشدم! :)

+ پ ن 3 (نتیجه گیری کوچک زیبا) : «هری خواهرته! ... آه خواهرت! برادرت نبود، خواهرت بود! آه همیشه یه چیزی رو جا میندازم! دیگه تکرار نمیشه!» _ دیالوگ قسمت اول _ :)))))